සිතුවිළි

ජීවිතයේ අවසානය, අවසානයම කියල පිළිගන්න අපේ හිතේ තියෙන නොකැමැත්ත කොයිතරම් බලවත්ද කියන එකට මරණින් පස්සේ මොන විදියකින් හරි තියෙන පැවැත්මක්

පළවෙනි දේ, “මාව අම්මලා හැදුවේ ගහලා ය. මම හොඳය. එනිසා ළමයින්ට ගහන එක හොඳය” කියන සූත්‍රය පොඩ්ඩක් පැත්තකින් තියන්න වෙනවා

ඇය මගෙන් අහනවා. ඇය බලාපොරොත්තු වෙන පිළිතුර මම දන්න නිසා ඒ පිළිතුරෙන් මම ඇයව සනසනවා “ඔව්, මම ඔයාට ඇත්තටම ආදරෙයි”

“මම අද ඩයට් අනේ.. වැඩිය මුකුත් කන්නෙ නෑ.. දවල්ට චූට්ටක් කාලා, රෑට මුකුත්ම නොකා නිදාගන්නවා.. ඇඟ හදාගන්න ඕනි අනේ. ෆිගර්

වැඩිහිටි නිවාසයක ඉන්න, පාරක් අයිනක අම්බලමක, වහල දාපු කඩපිලක එහෙමත් නැත්නං ගරා වැටෙන, දියසෙවෙල කාපු බිත්ති තියෙන ගෙදරකට වෙලා තනියම

ඔබ ආදරය ලබන්න කැමතිද? උත්තරය “ඔව්” නම් අයිතිකරගන්න හදන්න එපා !! තවත් මනුෂ්‍ය ප්‍රාණියෙක් ඔබට කිසිම මොහොතක අයිතිකරගන්න බෑ. පු‍ටුවක්,

කොයි පිරිමියත් බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ ලෝකෙ ඉන්න හොඳම කෙනා තමන්ගෙ බිරිඳ කරගන්න. කවුද සෙකන්ඩ් ඩිග්‍රී එකේ සිලෙක්ෂන් එකක් කරන්නෙ පිස්සු නැත්නම්.

මොන කරදරයක්ද ගෑණියෙ මේ…. අම්මප මට නිදහසේ ඉන්න දුන්නෙ නැත්නං යනව ඔළුව හැරිච්ච හැරිච්ච අතේ.. අයෙ නොකිව්වයි කියන්න එපා. නිවනන්

පෝය දවසෙ අහම්බෙන් වගේ බණක් ඇහුන. දේශනාව කලේ බුද්ධංගල ආනන්ද ස්වාමීන්වහන්සේ. පැවිදි නමින් ගොඩක් දෙනා නොදන්නවට ගිහි නම වෙච්ච උතුරුමැද

මචං, මට හිතෙන්නෙ නිර්ධා උඹට කැමතියි කියල. ගඟ අයිනෙ වැටිල තිබිච්ච කුඹුක් කොටේ උඩ වාඩිවෙච්ච ප්‍රියන්ත කකුල් දෙක වතුරට දනගමන්